Proloterapi’nin tedavi skalası geniştir. Aşağıdaki hastalıkların tedavisinde kullanılabilir.

1. Siyatik ağrıları(bel fıtığı)
2. Migren
3. Ameliyat sonrası iyileşmeyen bel ve boyun fıtıkları
4. Eklem gevşeklikleri ve güç kaybı (laksite)
5. Tendinit (Tendon ve ligamentlerde iyileşmeyen kronik rahatsızlıklar)
6. Bursit (eklem ve tendonların kayganlığını sağlayan sıvı üreten organlarda inflamasyon)
7. Artroz (eklem kireçlenmeleri, aşınma ve eskimeler)
8. Avaskuler nekrozlar( kemik dokunun yetersiz kan akımı nedeniyle nekroze olması)
9. Kas ve be tendonların tekrarlayan şişmeler ve ağrılar sonucu işlev yapamadıkları rahatsızlıklar
10. Tekrarlayan baş ağrılar
11. Tekrarlayan boyun ağrıları
12. Tekrarlayan sırt ağrıları
13. Tekrarlayan bel ağrıları
14. Omurgalarda, göğüs kafesinde ve kaburgalarda geçmeyen kas ve ligament ağrıları
15. Topuk dikeni
16. Ayak bilek, el bilek burkulmaları sonrası geçmeyen ağrılar
17. Koksidinia (Kuyruk sokumu ağrısı)
18. Skolyoz (skolyozda bilinenin aksine ligament inbalansı çok önemli bir sebebidir)
19. Kifoz
20. Osteitis Pubis
21. Kondromalazi
22. Meniskopati
23. Tenisçi dirseği (epikondilit)
24. Plantar fasitis
25. Morton nörinoması
26. Ameliyat sonrası geçmeyen kas, eklem ağrıları
27. Tetik noktalar
28. Fibromiyalji
29. Temporomandibuler eklem hipermobilitesi
30. Karpal Tünel Sendromu
31. Spor yaralamaları
32. Perthes hastalığı
33. Metatarsalji
34. Lumbalji

Ozon tedavisi yıllardan beri güvenle kullanılmaktadır.

1980 yılında, "Almanya Ozon Terapi Tıbbi Cemiyeti"', 644 Ozonterapist ile, 384.775 hasta üzerinde, toplam 5.579.238 ozon uygulamasını değerlendirilmiş ve Komplikasyon oranı % 0.000007 olduğu tespit edildi. Böylece Ozon Terapi en güvenli tıbbi uygulama kabul edildi.

Ozonun bizzat kendisi kokusu ile koruma sağlar yani aşırı olduğunda kendine has kokusu ile tedbir almamıza olanak sağlar. Modern cihazlar mikrogram bazında tedavi edici ozonun elde edilmesine olanak vererek deneyimli ellerde hataya yer bırakmayacak bir tedavi güvenliği sağlar.

Doğal bir uyarı olarak ozonun koklanmaması, solunmaması gerekir, akciğerler için irritandır.

Hacamat, deriden ufak ensizyonlardan vakum yolu ile kan alınmasıdır.

Genellikle iki omuz arasından, sırttan, başın arka tarafından yahut vücudun herhangi bir yerinden bardak veya boynuzla alınır. Argoda hafif yaralama olarak kullanılmaktadır.

Geçmiş dönemlerde tıbbi amaçlı yaygın kullanılmış fakat deneysel çalışmaların bulunmaması nedeniyle modern tıp tarafından bilinmemektedir. “hijamah” ve “hajamat” kelimeleri ile internette yabancı sitelerde geçmektedir.

Türkiye’de kan vermenin de hacamat olduğu söylensede aynı uygulama değildir. Hacamatta kılcal damarlar ve lenf sıvısı çıkmakta akupunktur noktaları uyarılmaktadır. Kan verme işleminde ise sadece venöz kan verilmektedir.

Evet; akupunktur iğnesi batırıldığı zaman, iğnenin yakınındaki bölgelerde, sinirler boyunca ya da beyinde değişik kimyasal maddeler salgılanmaktadır.

İlaç tedavilerinde kullanılan vücudun kendi çarkı, ilaçların aksine her hangi bir yan etkiye neden olmadan, kullanılmakta ve tedavi sanal bir ortamda değil fizyolojik ve biyokimyasal düzeyde sağlanmaktadır. Akupunktur tedavisi sırasında; mide asit salgısında veya kan şekeri düzeyinde değişiklik oluşturulabilmekte ya da morfin benzeri endorfin denen ağrı kesici maddeler salgılanmaktadır. Bunlar organik olaylardır.

Eğer endorfinin etkisini bloke eden naloksan maddesi verilirse, akupunkturun ağrı kesici etkisini bloke etmek mümkündür.

Doktorunuz, sizi muayene ederek, sorular sorarak ya da gerekirse bazı tetkikler sonucunda teşhisinizi koyacaktır.

Ardından tedavi şekil ve süresini sizinle tartışarak planlayacaktır. Eğer akupunktur tedavisine karar verirseniz tedaviye geçilir. Genellikle ağrının bulunduğu bölgedeki akupunktur noktalarına, gerekirse de kol ve bacaktaki akupunktur noktalarına iğneler batırılır.

Uygun görülürse kulak akupunkturu, kupa tedavisi, elektro-akupunktur tedavisi, laser veya moksa tedavisi eklenebilir.